Studenten worden meer worden afgerekend op hun prestaties. Maar dat veroorzaakt (dus) ook meer procedures. Zojuist heb ik voor de tweede keer een voorlopige voorziening toegewezen gekregen in een zaak van een student die een semi-professionele sportcarrière naast zijn HBO-opleiding doet. In het afgelopen voorjaar kreeg hij een negatief bindend studieadvies opgelegd omdat hij na twee jaar zijn propedeuse nog niet had. Studiepunten genoeg, maar een cruciaal vak uit het eerste jaar ook na drie keer proberen niet gehaald. De hogeschool had echter in de beslissing geen rekening gehouden met de persoonlijke omstandigheden waar de student een beroep op had gedaan. En dat moet nu eenmaal wel van de wet. Beroep ingesteld en ook een voorlopige voorziening gevraagd om in ieder geval het examen in dat ene vak nog een keer te mogen doen. Voorziening toegewezen, examen gedaan, een voldoende en dus ook meteen de propedeuse.
Maar wat blijkt: in de periode waarin de student niet ingeschreven was en dus ook niet op het intranet van de hogeschool kon, had hij zich moeten inschrijven voor de door hem gewenste specialisatie. Dat had hij dus niet gedaan en nu zat die specialisatie vol. Tegen de beslissing van de examencommissie om hem niet alsnog in te schrijven hebben we ook weer beroep ingesteld. We hebben ook een voorlopige voorziening gevraagd om in ieder geval – zolang dat beroep in behandeling is – het onderwijs in die specialisatie te mogen volgen. Dat verzoek is zojuist toegewezen. De hoofdzaak moet nog worden afgewikkeld, maar deze student is toch lekker op weg naar zijn diploma!
